2 Peter 2
1 But there were false prophets also among the people, even as there shall be false teachers among you, who privately shall bring in damnable heresies, even denying the Lord that bought them, and bring on themselves swift destruction.
อปรํ ปูรฺวฺวกาเล ยถา โลกานำ มเธฺย มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทิน อุปาติษฺฐนฺ ตถา ยุษฺมากํ มเธฺย'ปิ มิถฺยาศิกฺษกา อุปสฺถาสฺยนฺติ, เต เสฺวษำ เกฺรตารํ ปฺรภุมฺ อนงฺคีกฺฤตฺย สตฺวรํ วินาศํ เสฺวษุ วรฺตฺตยนฺติ วินาศกไวธรฺมฺมฺยํ คุปฺตํ ยุษฺมนฺมธฺยมฺ อาเนษฺยนฺติฯ
2 And many shall follow their pernicious ways; by reason of whom the way of truth shall be evil spoken of.
ตโต 'เนเกษุ เตษำ วินาศกมารฺคํ คเตษุ เตภฺย: สตฺยมารฺคสฺย นินฺทา สมฺภวิษฺยติฯ
3 And through covetousness shall they with feigned words make merchandise of you: whose judgment now of a long time lingers not, and their damnation slumbers not.
อปรญฺจ เต โลภาตฺ กาปฏฺยวาไกฺย รฺยุษฺมตฺโต ลาภํ กริษฺยนฺเต กินฺตุ เตษำ ปุราตนทณฺฑาชฺญา น วิลมฺพเต เตษำ วินาศศฺจ น นิทฺราติฯ
4 For if God spared not the angels that sinned, but cast them down to hell, and delivered them into chains of darkness, to be reserved to judgment; (Tartaroō g5020)
อีศฺวร: กฺฤตปาปานฺ ทูตานฺ น กฺษมิตฺวา ติมิรศฺฤงฺขไล: ปาตาเล รุทฺธฺวา วิจารารฺถํ สมรฺปิตวานฺฯ (Tartaroō g5020)
5 And spared not the old world, but saved Noah the eighth person, a preacher of righteousness, bringing in the flood on the world of the ungodly;
ปุราตนํ สํสารมปิ น กฺษมิตฺวา ตํ ทุษฺฏานำ สํสารํ ชลาปฺลาวเนน มชฺชยิตฺวา สปฺตชไน: สหิตํ ธรฺมฺมปฺรจารกํ โนหํ รกฺษิตวานฺฯ
6 And turning the cities of Sodom and Gomorrha into ashes condemned them with an overthrow, making them an ensample to those that after should live ungodly;
สิโทมมฺ อโมรา เจตินามเก นคเร ภวิษฺยตำ ทุษฺฏานำ ทฺฤษฺฏานฺตํ วิธาย ภสฺมีกฺฤตฺย วินาเศน ทณฺฑิตวานฺ;
7 And delivered just Lot, vexed with the filthy conversation of the wicked:
กินฺตุ ไต: กุตฺสิตวฺยภิจาริภิ รฺทุษฺฏาตฺมภิ: กฺลิษฺฏํ ธารฺมฺมิกํ โลฏํ รกฺษิตวานฺฯ
8 (For that righteous man dwelling among them, in seeing and hearing, vexed his righteous soul from day to day with their unlawful deeds; )
ส ธารฺมฺมิโก ชนเสฺตษำ มเธฺย นิวสนฺ สฺวียทฺฤษฺฏิโศฺรตฺรโคจเรภฺยเสฺตษามฺ อธรฺมฺมาจาเรภฺย: สฺวกียธารฺมฺมิกมนสิ ทิเน ทิเน ตปฺตวานฺฯ
9 The Lord knows how to deliver the godly out of temptations, and to reserve the unjust to the day of judgment to be punished:
ปฺรภุ รฺภกฺตานฺ ปรีกฺษาทฺ อุทฺธรฺตฺตุํ วิจารทินญฺจ ยาวทฺ ทณฺฑฺยามานานฺ อธารฺมฺมิกานฺ โรทฺธุํ ปารยติ,
10 But chiefly them that walk after the flesh in the lust of uncleanness, and despise government. Presumptuous are they, self-willed, they are not afraid to speak evil of dignities.
วิเศษโต เย 'เมธฺยาภิลาษาตฺ ศารีริกสุขมฺ อนุคจฺฉนฺติ กรฺตฺฤตฺวปทานิ จาวชานนฺติ ตาเนว (โรทฺธุํ ปารยติฯ ) เต ทุ: สาหสิน: ปฺรคลฺภาศฺจฯ
11 Whereas angels, which are greater in power and might, bring not railing accusation against them before the Lord.
อปรํ พลเคารวาภฺยำ เศฺรษฺฐา ทิวฺยทูตา: ปฺรโภ: สนฺนิเธา เยษำ ไวปรีเตฺยน นินฺทาสูจกํ วิจารํ น กุรฺวฺวนฺติ เตษามฺ อุจฺจปทสฺถานำ นินฺทนาทฺ อิเม น ภีตา: ฯ
12 But these, as natural brute beasts, made to be taken and destroyed, speak evil of the things that they understand not; and shall utterly perish in their own corruption;
กินฺตุ เย พุทฺธิหีนา: ปฺรกฺฤตา ชนฺตโว ธรฺตฺตวฺยตาไย วินาศฺยตาไย จ ชายนฺเต ตตฺสทฺฤศา อิเม ยนฺน พุธฺยนฺเต ตตฺ นินฺทนฺต: สฺวกียวินาศฺยตยา วินํกฺษฺยนฺติ สฺวียาธรฺมฺมสฺย ผลํ ปฺราปฺสฺยนฺติ จฯ
13 And shall receive the reward of unrighteousness, as they that count it pleasure to riot in the day time. Spots they are and blemishes, sporting themselves with their own deceivings while they feast with you;
เต ทิวา ปฺรกฺฤษฺฏโภชนํ สุขํ มนฺยนฺเต นิชฉไล: สุขโภคิน: สนฺโต ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ โภชนํ กุรฺวฺวนฺต: กลงฺกิโน โทษิณศฺจ ภวนฺติฯ
14 Having eyes full of adultery, and that cannot cease from sin; beguiling unstable souls: an heart they have exercised with covetous practices; cursed children:
เตษำ โลจนานิ ปรทารากางฺกฺษีณิ ปาเป จาศฺรานฺตานิ เต จญฺจลานิ มนำสิ โมหยนฺติ โลเภ ตตฺปรมนส: สนฺติ จฯ
15 Which have forsaken the right way, and are gone astray, following the way of Balaam the son of Bosor, who loved the wages of unrighteousness;
เต ศาปคฺรสฺตา วํศา: สรลมารฺคํ วิหาย พิโยรปุตฺรสฺย พิลิยมสฺย วิปเถน วฺรชนฺโต ภฺรานฺตา อภวนฺฯ ส พิลิยโม 'ปฺยธรฺมฺมาตฺ ปฺราเปฺย ปาริโตษิเก'ปฺรียต,
16 But was rebuked for his iniquity: the dumb ass speaking with man’s voice forbade the madness of the prophet.
กินฺตุ นิชาปราธาทฺ ภรฺตฺสนามฺ อลภต ยโต วจนศกฺติหีนํ วาหนํ มานุษิกคิรมฺ อุจฺจารฺยฺย ภวิษฺยทฺวาทิน อุนฺมตฺตตามฺ อพาธตฯ
17 These are wells without water, clouds that are carried with a tempest; to whom the mist of darkness is reserved for ever. (questioned)
อิเม นิรฺชลานิ ปฺรสฺรวณานิ ปฺรจณฺฑวายุนา จาลิตา เมฆาศฺจ เตษำ กฺฤเต นิตฺยสฺถายี โฆรตรานฺธการ: สญฺจิโต 'สฺติฯ (questioned)
18 For when they speak great swelling words of vanity, they allure through the lusts of the flesh, through much wantonness, those that were clean escaped from them who live in error.
เย จ ชนา ภฺรานฺตฺยาจาริคณาตฺ กฺฤจฺเฉฺรโณทฺธฺฤตาสฺตานฺ อิเม 'ปริมิตทรฺปกถา ภาษมาณา: ศารีริกสุขาภิลาไษ: กามกฺรีฑาภิศฺจ โมหยนฺติฯ
19 While they promise them liberty, they themselves are the servants of corruption: for of whom a man is overcome, of the same is he brought in bondage.
เตภฺย: สฺวาธีนตำ ปฺรติชฺญาย สฺวยํ วินาศฺยตายา ทาสา ภวนฺติ, ยต: , โย เยไนว ปราชิเคฺย ส ชาตสฺตสฺย กิงฺกร: ฯ
20 For if after they have escaped the pollutions of the world through the knowledge of the Lord and Savior Jesus Christ, they are again entangled therein, and overcome, the latter end is worse with them than the beginning.
ตฺราตุ: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ชฺญาเนน สํสารสฺย มเลภฺย อุทฺธฺฤตา เย ปุนเสฺตษุ นิมชฺชฺย ปราชียนฺเต เตษำ ปฺรถมทศาต: เศษทศา กุตฺสิตา ภวติฯ
21 For it had been better for them not to have known the way of righteousness, than, after they have known it, to turn from the holy commandment delivered to them.
เตษำ ปกฺเษ ธรฺมฺมปถสฺย ชฺญานาปฺราปฺติ รฺวรํ น จ นิรฺทฺทิษฺฏาตฺ ปวิตฺรวิธิมารฺคาตฺ ชฺญานปฺราปฺตานำ ปราวรฺตฺตนํฯ
22 But it is happened to them according to the true proverb, The dog is turned to his own vomit again; and the sow that was washed to her wallowing in the mire.
กินฺตุ เยยํ สตฺยา ทฺฤษฺฏานฺตกถา ไสว เตษุ ผลิตวตี, ยถา, กุกฺกุร: สฺวียวานฺตาย วฺยาวรฺตฺตเต ปุน: ปุน: ฯ ลุฐิตุํ กรฺทฺทเม ตทฺวตฺ กฺษาลิตศฺไจว ศูกร: ๚
