Song of Solomon 2
1 I am a rose of Sharon, a lily of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 As a lily among thorns, so is my love among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 As an apple-tree among the trees of the wood, so is my beloved among the sons. Under its shadow I delighted to sit, and its fruit was sweet to my taste.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 He hath brought me to the banqueting-house, and his banner over me is love.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 'Stay ye me with dainties, refresh me with apples; for I am love-sick.'
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 Let his left hand be under my head, and his right hand embrace me.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 'I adjure you, O daughters of Jerusalem, by the gazelles, and by the hinds of the field, that ye awaken not, nor stir up love, until it please.'
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 Hark! my beloved! behold, he cometh, leaping upon the mountains, skipping upon the hills.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 My beloved is like a gazelle or a young hart; behold, he standeth behind our wall, he looketh in through the windows, he peereth through the lattice.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 My beloved spoke, and said unto me: 'Rise up, my love, my fair one, and come away.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For, lo, the winter is past, the rain is over and gone;
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers appear on the earth; the time of singing is come, and the voice of the turtle is heard in our land;
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The fig-tree putteth forth her green figs, and the vines in blossom give forth their fragrance. Arise, my love, my fair one, and come away.
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 O my dove, that art in the clefts of the rock, in the covert of the cliff, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet is thy voice, and thy countenance is comely.'
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 'Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vineyards; for our vineyards are in blossom.'
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My beloved is mine, and I am his, that feedeth among the lilies.
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 Until the day breathe, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a gazelle or a young hart upon the mountains of spices.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
