Psalms 95

1 O come, let us sing unto the LORD; let us shout for joy to the Rock of our salvation.

۱ بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

2 Let us come before His presence with thanksgiving, let us shout for joy unto Him with psalms.

۲ به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

3 For the LORD is a great God, and a great King above all gods;

۳ زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

4 In whose hand are the depths of the earth; the heights of the mountains are His also.

۴ و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

5 The sea is His, and He made it; and His hands formed the dry land.

۵ دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 O come, let us bow down and bend the knee; let us kneel before the LORD our Maker;

۶ بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

7 For He is our God, and we are the people of His pasture, and the flock of His hand. To-day, if ye would but hearken to His voice!

۷ زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

8 'Harden not your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness;

۸ دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

9 When your fathers tried Me, proved Me, even though they saw My work.

۹ چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

10 For forty years was I wearied with that generation, and said: It is a people that do err in their heart, and they have not known My ways;

۱۰ چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

11 Wherefore I swore in My wrath, that they should not enter into My rest.'

۱۱ پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»