Psalms 83

1 A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not Thou silence; hold not Thy peace, and be not still, O God.

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین.

2 For, lo, Thine enemies are in an uproar; and they that hate Thee have lifted up the head.

ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند.

3 They hold crafty converse against Thy people, and take counsel against Thy treasured ones.

آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند.

4 They have said: 'Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.'

می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.»

5 For they have consulted together with one consent; against Thee do they make a covenant;

همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند:

6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagrites;

ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre;

مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور.

8 Assyria also is joined with them; they have been an arm to the children of Lot. (Selah)

آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند.

9 Do Thou unto them as unto Midian; as to Sisera, as to Jabin, at the brook Kishon;

خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور.

10 Who were destroyed at En-dor; they became as dung for the earth.

همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن.

11 Make their nobles like Oreb and Zeeb, and like Zebah and Zalmunna all their princes;

فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز

12 Who said: 'Let us take to ourselves in possession the habitations of God.'

همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند.

13 O my God, make them like the whirling dust; as stubble before the wind.

ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز.

14 As the fire that burneth the forest, and as the flame that setteth the mountains ablaze;

چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند،

15 So pursue them with Thy tempest, and affright them with Thy storm.

همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن.

16 Fill their faces with shame; that they may seek Thy name, O LORD.

خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند.

17 Let them be ashamed and affrighted for ever; yea, let them be abashed and perish;

آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند

18 That they may know that it is Thou alone whose name is the LORD, the Most High over all the earth.

و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی.