< Psalms 82 >
1 A Psalm of Asaph. God standeth in the congregation of God; in the midst of the judges He judgeth:
Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
2 'How long will ye judge unjustly, and respect the persons of the wicked? (Selah)
Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
3 Judge the poor and fatherless; do justice to the afflicted and destitute.
Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
4 Rescue the poor and needy; deliver them out of the hand of the wicked.
Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
5 They know not, neither do they understand; they go about in darkness; all the foundations of the earth are moved.
Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
6 I said: Ye are godlike beings, and all of you sons of the Most High.
Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
7 Nevertheless ye shall die like men, and fall like one of the princes.'
Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
8 Arise, O God, judge the earth; for Thou shalt possess all nations.
Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.