Psalms 82

1 A Psalm of Asaph. God standeth in the congregation of God; in the midst of the judges He judgeth:

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

2 'How long will ye judge unjustly, and respect the persons of the wicked? (Selah)

«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

3 Judge the poor and fatherless; do justice to the afflicted and destitute.

بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

4 Rescue the poor and needy; deliver them out of the hand of the wicked.

فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

5 They know not, neither do they understand; they go about in darkness; all the foundations of the earth are moved.

«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

6 I said: Ye are godlike beings, and all of you sons of the Most High.

«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

7 Nevertheless ye shall die like men, and fall like one of the princes.'

بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

8 Arise, O God, judge the earth; for Thou shalt possess all nations.

خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.