Psalms 81
1 For the Leader; upon the Gittith. A Psalm of Asaph. Sing aloud unto God our strength; shout unto the God of Jacob.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Take up the melody, and sound the timbrel, the sweet harp with the psaltery.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Blow the horn at the new moon, at the full moon for our feast-day.
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 For it is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob.
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 He appointed it in Joseph for a testimony, when He went forth against the land of Egypt. The speech of one that I knew not did I hear:
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 'I removed his shoulder from the burden; His hands were freed from the basket.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 Thou didst call in trouble, and I rescued thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Hear, O My people, and I will admonish thee: O Israel, if thou wouldest hearken unto Me!
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any foreign god.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 I am the LORD thy God, who brought thee up out of the land of Egypt; open thy mouth wide, and I will fill it.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 But My people hearkened not to My voice; and Israel would none of Me.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 So I let them go after the stubbornness of their heart, that they might walk in their own counsels.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 Oh that My people would hearken unto Me, that Israel would walk in My ways!
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 I would soon subdue their enemies, and turn My hand against their adversaries.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 The haters of the LORD should dwindle away before Him; and their punishment should endure for ever.
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 They should also be fed with the fat of wheat; and with honey out of the rock would I satisfy thee.'
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
