Psalms 81
1 For the Leader; upon the Gittith. A Psalm of Asaph. Sing aloud unto God our strength; shout unto the God of Jacob.
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Take up the melody, and sound the timbrel, the sweet harp with the psaltery.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Blow the horn at the new moon, at the full moon for our feast-day.
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 For it is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob.
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 He appointed it in Joseph for a testimony, when He went forth against the land of Egypt. The speech of one that I knew not did I hear:
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 'I removed his shoulder from the burden; His hands were freed from the basket.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 Thou didst call in trouble, and I rescued thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 Hear, O My people, and I will admonish thee: O Israel, if thou wouldest hearken unto Me!
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any foreign god.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 I am the LORD thy God, who brought thee up out of the land of Egypt; open thy mouth wide, and I will fill it.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 But My people hearkened not to My voice; and Israel would none of Me.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 So I let them go after the stubbornness of their heart, that they might walk in their own counsels.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 Oh that My people would hearken unto Me, that Israel would walk in My ways!
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 I would soon subdue their enemies, and turn My hand against their adversaries.
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 The haters of the LORD should dwindle away before Him; and their punishment should endure for ever.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 They should also be fed with the fat of wheat; and with honey out of the rock would I satisfy thee.'
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
