< Psalms 80 >

1 For the Leader; upon Shoshannim. A testimony. A Psalm of Asaph. Give ear, O Shepherd of Israel, Thou that leadest Joseph like a flock; Thou that art enthroned upon the cherubim, shine forth.
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،
2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up Thy might, and come to save us.
قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!
3 O God, restore us; and cause Thy face to shine, and we shall be saved.
ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.
4 O LORD God of hosts, how long wilt Thou be angry against the prayer of Thy people?
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟
5 Thou hast fed them with the bread of tears, and given them tears to drink in large measure.
تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!
6 Thou makest us a strife unto our neighbours; and our enemies mock as they please.
سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.
7 O God of hosts, restore us; and cause Thy face to shine, and we shall be saved.
ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.
8 Thou didst pluck up a vine out of Egypt; Thou didst drive out the nations, and didst plant it.
ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.
9 Thou didst clear a place before it, and it took deep root, and filled the land.
اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.
10 The mountains were covered with the shadow of it, and the mighty cedars with the boughs thereof.
سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.
11 She sent out her branches unto the sea, and her shoots unto the River.
تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.
12 Why hast Thou broken down her fences, so that all they that pass by the way do pluck her?
اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟
13 The boar out of the wood doth ravage it, that which moveth in the field feedeth on it.
گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.
14 O God of hosts, return, we beseech Thee; look from heaven, and behold, and be mindful of this vine,
ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!
15 And of the stock which Thy right hand hath planted, and the branch that Thou madest strong for Thyself.
از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،
16 It is burned with fire, it is cut down; they perish at the rebuke of Thy countenance.
زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.
17 Let Thy hand be upon the man of Thy right hand, upon the son of man whom Thou madest strong for Thyself.
از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!
18 So shall we not turn back from Thee; quicken Thou us, and we will call upon Thy name.
ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.
19 O LORD God of hosts, restore us; cause Thy face to shine, and we shall be saved.
ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

< Psalms 80 >