Psalms 77
1 For the Leader; for Jeduthun. A Psalm of Asaph. I will lift up my voice unto God, and cry; I will lift up my voice unto God, that He may give ear unto me.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 In the day of my trouble I seek the Lord; with my hand uplifted, mine eye streameth in the night without ceasing; my soul refuseth to be comforted.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 When I think thereon, O God, I must moan; when I muse thereon, my spirit fainteth. (Selah)
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 Thou holdest fast the lids of mine eyes; I am troubled, and cannot speak.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 I have pondered the days of old, the years of ancient times.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 In the night I will call to remembrance my song; I will commune with mine own heart; and my spirit maketh diligent search:
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 'Will the Lord cast off for ever? and will He be favourable no more?
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 Is His mercy clean gone for ever? Is His promise come to an end for evermore?
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 Hath God forgotten to be gracious? Hath He in anger shut up his compassions?' (Selah)
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 And I say: 'This is my weakness, that the right hand of the Most High could change.
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 I will make mention of the deeds of the LORD; yea, I will remember Thy wonders of old.
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 I will meditate also upon all Thy work, and muse on Thy doings.'
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 O God, Thy way is in holiness; who is a great god like unto God?
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 Thou art the God that doest wonders; Thou hast made known Thy strength among the peoples.
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 Thou hast with Thine arm redeemed Thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 The waters saw Thee, O God; the waters saw Thee, they were in pain; the depths also trembled.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 The clouds flooded forth waters; the skies sent out a sound; Thine arrows also went abroad.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 The voice of Thy thunder was in the whirlwind; the lightnings lighted up the world; the earth trembled and shook.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Thy way was in the sea, and Thy path in the great waters, and Thy footsteps were not known.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 Thou didst lead Thy people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
