Psalms 77
1 For the Leader; for Jeduthun. A Psalm of Asaph. I will lift up my voice unto God, and cry; I will lift up my voice unto God, that He may give ear unto me.
Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
2 In the day of my trouble I seek the Lord; with my hand uplifted, mine eye streameth in the night without ceasing; my soul refuseth to be comforted.
Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
3 When I think thereon, O God, I must moan; when I muse thereon, my spirit fainteth. (Selah)
Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
4 Thou holdest fast the lids of mine eyes; I am troubled, and cannot speak.
Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
5 I have pondered the days of old, the years of ancient times.
Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
6 In the night I will call to remembrance my song; I will commune with mine own heart; and my spirit maketh diligent search:
Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
7 'Will the Lord cast off for ever? and will He be favourable no more?
Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
8 Is His mercy clean gone for ever? Is His promise come to an end for evermore?
Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Hath God forgotten to be gracious? Hath He in anger shut up his compassions?' (Selah)
Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 And I say: 'This is my weakness, that the right hand of the Most High could change.
Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 I will make mention of the deeds of the LORD; yea, I will remember Thy wonders of old.
Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 I will meditate also upon all Thy work, and muse on Thy doings.'
Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 O God, Thy way is in holiness; who is a great god like unto God?
Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Thou art the God that doest wonders; Thou hast made known Thy strength among the peoples.
Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
15 Thou hast with Thine arm redeemed Thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
16 The waters saw Thee, O God; the waters saw Thee, they were in pain; the depths also trembled.
De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
17 The clouds flooded forth waters; the skies sent out a sound; Thine arrows also went abroad.
De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
18 The voice of Thy thunder was in the whirlwind; the lightnings lighted up the world; the earth trembled and shook.
Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
19 Thy way was in the sea, and Thy path in the great waters, and Thy footsteps were not known.
Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
20 Thou didst lead Thy people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.
Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
