< Psalms 74 >
1 Maschil of Asaph. Why, O God, hast Thou cast us off for ever? Why doth Thine anger smoke against the flock of Thy pasture?
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
2 Remember Thy congregation, which Thou hast gotten of old, which Thou hast redeemed to be the tribe of Thine inheritance; and mount Zion, wherein Thou hast dwelt.
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
3 Lift up Thy steps because of the perpetual ruins, even all the evil that the enemy hath done in the sanctuary.
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
4 Thine adversaries have roared in the midst of Thy meeting-place; they have set up their own signs for signs.
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
5 It seemed as when men wield upwards axes in a thicket of trees.
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
6 And now all the carved work thereof together they strike down with hatchet and hammers.
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
7 They have set Thy sanctuary on fire; they have profaned the dwelling-place of Thy name even to the ground.
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
8 They said in their heart: 'Let us make havoc of them altogether'; they have burned up all the meeting-places of God in the land.
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
9 We see not our signs; there is no more any prophet; neither is there among us any that knoweth how long.
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
10 How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme Thy name for ever?
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
11 Why withdrawest Thou Thy hand, even Thy right hand? Draw it out of Thy bosom and consume them.
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
12 Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
13 Thou didst break the sea in pieces by Thy strength; Thou didst shatter the heads of the sea-monsters in the waters.
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
14 Thou didst crush the heads of leviathan, Thou gavest him to be food to the folk inhabiting the wilderness.
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
15 Thou didst cleave fountain and brook; Thou driedst up ever-flowing rivers.
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
16 Thine is the day, Thine also the night; Thou hast established luminary and sun.
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
17 Thou hast set all the borders of the earth; Thou hast made summer and winter.
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
18 Remember this, how the enemy hath reproached the LORD, and how a base people have blasphemed Thy name.
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
19 O deliver not the soul of Thy turtle-dove unto the wild beast; forget not the life of Thy poor for ever.
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
20 Look upon the covenant; for the dark places of the land are full of the habitations of violence.
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
21 O let not the oppressed turn back in confusion; let the poor and needy praise Thy name.
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
22 Arise, O God, plead Thine own cause; remember Thy reproach all the day at the hand of the base man.
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
23 Forget not the voice of Thine adversaries, the tumult of those that rise up against Thee which ascendeth continually.
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.