Psalms 69
1 For the Leader; upon Shoshannim. A Psalm of David. Save me, O God; for the waters are come in even unto the soul.
| برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است. | ۱ |
2 I am sunk in deep mire, where there is no standing; I am come into deep waters, and the flood overwhelmeth me.
| در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند. | ۲ |
3 I am weary of my crying; my throat is dried; mine eyes fail while I wait for my God.
| از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است. | ۳ |
4 They that hate me without a cause are more than the hairs of my head; they that would cut me off, being mine enemies wrongfully, are many; should I restore that which I took not away?
| آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم. | ۴ |
5 O God, Thou knowest my folly; and my trespasses are not hid from Thee.
| ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست. | ۵ |
6 Let not them that wait for Thee be ashamed through me, O Lord GOD of hosts; let not those that seek Thee be brought to confusion through me, O God of Israel.
| ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند. | ۶ |
7 Because for Thy sake I have borne reproach; confusion hath covered my face.
| زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است. | ۷ |
8 I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother's children.
| نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب. | ۸ |
9 Because zeal for Thy house hath eaten me up, and the reproaches of them that reproach Thee are fallen upon me.
| زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده. | ۹ |
10 And I wept with my soul fasting, and that became unto me a reproach.
| روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است. | ۱۰ |
11 I made sackcloth also my garment, and I became a byword unto them.
| پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام. | ۱۱ |
12 They that sit in the gate talk of me; and I am the song of the drunkards.
| دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام. | ۱۲ |
13 But as for me, let my prayer be unto Thee, O LORD, in an acceptable time; O God, in the abundance of Thy mercy, answer me with the truth of Thy salvation.
| و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما. | ۱۳ |
14 Deliver me out of the mire, and let me not sink; let me be delivered from them that hate me, and out of the deep waters.
| مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم. | ۱۴ |
15 Let not the waterflood overwhelm me, neither let the deep swallow me up; and let not the pit shut her mouth upon me.
| مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد. | ۱۵ |
16 Answer me, O LORD, for Thy mercy is good; according to the multitude of Thy compassions turn Thou unto me.
| ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما. | ۱۶ |
17 And hide not Thy face from Thy servant; for I am in distress; answer me speedily.
| و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما. | ۱۷ |
18 Draw nigh unto my soul, and redeem it; ransom me because of mine enemies.
| به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده. | ۱۸ |
19 Thou knowest my reproach, and my shame, and my confusion; mine adversaries are all before Thee.
| تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند. | ۱۹ |
20 Reproach hath broken my heart; and I am sore sick; and I looked for some to show compassion, but there was none; and for comforters, but I found none.
| عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم. | ۲۰ |
21 Yea, they put poison into my food; and in my thirst they gave me vinegar to drink.
| مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند. | ۲۱ |
22 Let their table before them become a snare; and when they are in peace, let it become a trap.
| پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد. | ۲۲ |
23 Let their eyes be darkened, that they see not; and make their loins continually to totter.
| چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان. | ۲۳ |
24 Pour out Thine indignation upon them, and let the fierceness of Thine anger overtake them.
| خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد. | ۲۴ |
25 Let their encampment be desolate; let none dwell in their tents.
| خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود. | ۲۵ |
26 For they persecute him whom Thou hast smitten; and they tell of the pain of those whom Thou hast wounded.
| زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند. | ۲۶ |
27 Add iniquity unto their iniquity; and let them not come into Thy righteousness.
| گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند. | ۲۷ |
28 Let them be blotted out of the book of the living, and not be written with the righteous.
| از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند. | ۲۸ |
29 But I am afflicted and in pain; let Thy salvation, O God, set me up on high.
| و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد. | ۲۹ |
30 I will praise the name of God with a song, and will magnify Him with thanksgiving.
| و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود. | ۳۰ |
31 And it shall please the LORD better than a bullock that hath horns and hoofs.
| و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد. | ۳۱ |
32 The humble shall see it, and be glad; ye that seek after God, let your heart revive.
| حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد، | ۳۲ |
33 For the LORD hearkeneth unto the needy, and despiseth not His prisoners.
| زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد. | ۳۳ |
34 Let heaven and earth praise Him, the seas, and every thing that moveth therein.
| آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد. | ۳۴ |
35 For God will save Zion, and build the cities of Judah; and they shall abide there, and have it in possession.
| زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند. | ۳۵ |
36 The seed also of His servants shall inherit it; and they that love His name shall dwell therein.
| وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید. | ۳۶ |
