Psalms 60

1 For the Leader; upon Shushan Eduth; Michtam of David, to teach; when he strove with Aram-naharaim and with Aram-zobah, and Joab returned, and smote of Edom in the Valley of Salt twelve thousand. O God, Thou hast cast us off, Thou hast broken us down; Thou hast been angry; O restore us.

Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

2 Thou hast made the land to shake, Thou hast cleft it; heal the breaches thereof; for it tottereth.

Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

3 Thou hast made Thy people to see hard things; Thou hast made us to drink the wine of staggering.

Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

4 Thou hast given a banner to them that fear Thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)

Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)

5 That Thy beloved may be delivered, save with Thy right hand, and answer me.

Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

6 God spoke in His holiness, that I would exult; that I would divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine; Ephraim also is the defence of my head; Judah is my sceptre.

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

8 Moab is my washpot; upon Edom do I cast my shoe; Philistia, cry aloud because of me!

Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

9 Who will bring me into the fortified city? Who will lead me unto Edom?

Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

10 Hast not Thou, O God, cast us off? And Thou goest not forth, O God, with our hosts.

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

11 Give us help against the adversary; for vain is the help of man.

Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

12 Through God we shall do valiantly; for He it is that will tread down our adversaries.

W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.