Psalms 60
1 For the Leader; upon Shushan Eduth; Michtam of David, to teach; when he strove with Aram-naharaim and with Aram-zobah, and Joab returned, and smote of Edom in the Valley of Salt twelve thousand. O God, Thou hast cast us off, Thou hast broken us down; Thou hast been angry; O restore us.
| برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کرده‌ای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بوده‌ای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد. |
2 Thou hast made the land to shake, Thou hast cleft it; heal the breaches thereof; for it tottereth.
| زمین را لرزان ساخته و آن را شکافته‌ای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود. |
3 Thou hast made Thy people to see hard things; Thou hast made us to drink the wine of staggering.
| به قوم برگزیده‌ات سختیهای فراوان داده‌ای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نموده‌ای. |
4 Thou hast given a banner to them that fear Thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)
| اما برای کسانی که تو را گرامی می‌دارند پرچمی افراشته‌ای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری. |
5 That Thy beloved may be delivered, save with Thy right hand, and answer me.
| ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. |
6 God spoke in His holiness, that I would exult; that I would divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.
| خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. |
7 Gilead is mine, and Manasseh is mine; Ephraim also is the defence of my head; Judah is my sceptre.
| جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. |
8 Moab is my washpot; upon Edom do I cast my shoe; Philistia, cry aloud because of me!
| اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» |
9 Who will bring me into the fortified city? Who will lead me unto Edom?
| کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ |
10 Hast not Thou, O God, cast us off? And Thou goest not forth, O God, with our hosts.
| خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای و دیگر با سپاهیان ما نیستی! |
11 Give us help against the adversary; for vain is the help of man.
| تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. |
12 Through God we shall do valiantly; for He it is that will tread down our adversaries.
| با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد! |
