Psalms 50

1 A Psalm of Asaph. God, God, the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.

Ang makapangyarihang Dios, ang Dios na Panginoon, ay nagsalita, at tinawag ang lupa mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog niyaon.

2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined forth.

Mula sa Sion na kasakdalan ng kagandahan, sumilang ang Dios.

3 Our God cometh, and doth not keep silence; a fire devoureth before Him, and round about Him it stormeth mightily.

Ang aming Dios ay darating at hindi tatahimik; isang apoy na mamumugnaw sa harap niya, at magiging totoong malaking bagyo sa palibot niya.

4 He calleth to the heavens above, and to the earth, that He may judge His people:

Siya'y tatawag sa langit sa itaas, at sa lupa upang mahatulan niya ang kaniyang bayan:

5 'Gather My saints together unto Me; those that have made a covenant with Me by sacrifice.'

Pisanin mo ang aking mga banal sa akin; yaong nangakikipagtipan sa akin sa pamamagitan ng hain.

6 And the heavens declare His righteousness; for God, He is judge. (Selah)

At ipahahayag ng langit ang kaniyang katuwiran; sapagka't ang Dios ay siyang hukom. (Selah)

7 'Hear, O My people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: God, thy God, am I.

Iyong dinggin, Oh aking bayan, at ako'y magsasalita; Oh Israel, at ako'y magpapatotoo sa iyo: Ako'y Dios, iyong Dios.

8 I will not reprove thee for thy sacrifices; and thy burnt-offerings are continually before Me.

Hindi kita sasawayin dahil sa iyong mga hain; at ang iyong mga handog na susunugin ay laging nangasa harap ko.

9 I will take no bullock out of thy house, nor he-goats out of thy folds.

Hindi ako kukuha ng baka sa iyong bahay, ni ng kambing na lalake sa iyong mga kawan.

10 For every beast of the forest is Mine, and the cattle upon a thousand hills.

Sapagka't bawa't hayop sa gubat ay akin, at ang hayop sa libong burol.

11 I know all the fowls of the mountains; and the wild beasts of the field are Mine.

Nakikilala ko ang lahat ng mga ibon sa mga bundok: at ang mga mabangis na hayop sa parang ay akin.

12 If I were hungry, I would not tell thee; for the world is Mine, and the fulness thereof.

Kung ako'y magutom ay hindi ko sasaysayin sa iyo: sapagka't ang sanglibutan ay akin, at ang buong narito.

13 Do I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

Kakanin ko ba ang laman ng mga toro, o iinumin ang dugo ng mga kambing?

14 Offer unto God the sacrifice of thanksgiving; and pay thy vows unto the Most High;

Ihandog mo sa Dios ang haing pasasalamat: at tuparin mo ang iyong mga panata sa Kataastaasan:

15 And call upon Me in the day of trouble; I will deliver thee, and thou shalt honour Me.'

At tumawag ka sa akin sa kaarawan ng kabagabagan; ililigtas kita, at iyong luluwalhatiin ako.

16 But unto the wicked God saith: 'What hast thou to do to declare My statutes, and that thou hast taken My covenant in thy mouth?

Nguni't sa masama ay sinasabi ng Dios, Anong iyong gagawin upang ipahayag ang aking mga palatuntunan, at iyong kinuha ang aking tipan sa iyong bibig?

17 Seeing thou hatest instruction, and castest My words behind thee.

Palibhasa't iyong kinapopootan ang pagtuturo, at iyong iniwawaksi ang aking mga salita sa likuran mo.

18 When thou sawest a thief, thou hadst company with him, and with adulterers was thy portion.

Pagka nakakita ka ng magnanakaw, pumipisan ka sa kaniya, at naging kabahagi ka ng mga mapangalunya.

19 Thou hast let loose thy mouth for evil, and thy tongue frameth deceit.

Iyong ibinubuka ang iyong bibig sa kasamaan, at ang iyong dila ay kumakatha ng karayaan.

20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother's son.

Ikaw ay nauupo, at nagsasalita laban sa iyong kapatid; iyong dinudusta ang anak ng iyong sariling ina.

21 These things hast thou done, and should I have kept silence? Thou hadst thought that I was altogether such a one as thyself; but I will reprove thee, and set the cause before thine eyes.

Ang mga bagay na ito ay iyong ginawa, at ako'y tumahimik; iyong inisip na tunay na ako'y gayong gaya mo: nguni't sasawayin kita, at aking isasaayos sa harap ng iyong mga mata.

22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear in pieces, and there be none to deliver.

Gunitain nga ninyo ito, ninyong nangakalilimot sa Dios, baka kayo'y aking pagluraylurayin at walang magligtas:

23 Whoso offereth the sacrifice of thanksgiving honoureth Me; and to him that ordereth his way aright will I show the salvation of God.'

Ang naghahandog ng haing pasasalamat ay lumuluwalhati sa akin; at sa kaniya na nagaayos ng kaniyang pakikipagusap aking ipakikita ang pagliligtas ng Dios.