Psalms 49
1 For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Hear this, all ye peoples; give ear, all ye inhabitants of the world,
Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,
2 Both low and high, rich and poor together.
Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!
3 My mouth shall speak wisdom, and the meditation of my heart shall be understanding.
Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.
4 I will incline mine ear to a parable; I will open my dark saying upon the harp.
Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.
5 Wherefore should I fear in the days of evil, when the iniquity of my supplanters compasseth me about,
Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?
6 Of them that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches?
Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;
7 No man can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him —
Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;
8 For too costly is the redemption of their soul, and must be let alone for ever —
(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);
9 That he should still live alway, that he should not see the pit.
Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.
10 For he seeth that wise men die, the fool and the brutish together perish, and leave their wealth to others.
Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.
11 Their inward thought is, that their houses shall continue for ever, and their dwelling-places to all generations; they call their lands after their own names.
Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.
12 But man abideth not in honour; he is like the beasts that perish.
De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
13 This is the way of them that are foolish, and of those who after them approve their sayings. (Selah)
Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. (Sela)
14 Like sheep they are appointed for the nether-world; death shall be their shepherd; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their form shall be for the nether-world to wear away, that there be no habitation for it. (Sheol h7585)
Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning. (Sheol h7585)
15 But God will redeem my soul from the power of the nether-world; for He shall receive me. (Selah) (Sheol h7585)
Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. (Sela) (Sheol h7585)
16 Be not thou afraid when one waxeth rich, when the wealth of his house is increased;
Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;
17 For when he dieth he shall carry nothing away; his wealth shall not descend after him.
Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.
18 Though while he lived he blessed his soul: 'Men will praise thee, when thou shalt do well to thyself';
Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;
19 It shall go to the generation of his fathers; they shall never see the light.
Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien.
20 Man that is in honour understandeth not; he is like the beasts that perish.
De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
