< Psalms 44 >
1 For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.
Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
2 Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.
Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
3 For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.
Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
4 Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.
O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
5 Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.
Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
6 For I trust not in my bow, neither can my sword save me.
Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
7 But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
8 In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)
Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
9 Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.
Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
10 Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.
Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
11 Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.
Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
12 Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.
Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
13 Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
15 All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,
Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
16 For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.
dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.
Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;
Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
19 Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.
Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
20 If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;
Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
21 Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.
hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.
Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
23 Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.
Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
24 Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
26 Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.
Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.