Psalms 44

1 For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.

Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.

2 Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.

Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)

3 For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.

Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)

4 Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.

Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.

5 Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.

Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.

6 For I trust not in my bow, neither can my sword save me.

Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

7 But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.

Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.

8 In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)

Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)

9 Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.

Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

10 Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.

Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.

11 Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.

Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.

12 Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.

Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.

13 Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.

Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.

14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.

Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.

15 All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,

Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,

16 For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.

Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.

17 All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.

Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.

18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;

Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

19 Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.

Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.

20 If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;

Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;

21 Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.

Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.

Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.

23 Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.

Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.

24 Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?

Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?

25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.

Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.

26 Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.

Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.