Psalms 44
1 For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 For I trust not in my bow, neither can my sword save me.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
