Psalms 44
1 For the Leader; a Psalm of the sons of Korah. Maschil. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us; a work Thou didst in their days, in the days of old.
Guð, við höfum heyrt um máttarverk þín á dögum forfeðra okkar. Þeir hafa sagt:
2 Thou with Thy hand didst drive out the nations, and didst plant them in; Thou didst break the peoples, and didst spread them abroad.
Hann rak heiðnu þjóðirnar úr landinu og gaf okkur það, lét Ísrael setjast hér að.
3 For not by their own sword did they get the land in possession, neither did their own arm save them; but Thy right hand, and Thine arm, and the light of Thy countenance, because Thou wast favourable unto them.
Ekki sigruðu þeir af eigin krafti, heldur vegna máttar þíns og velþóknunar þinnar á þeim.
4 Thou art my King, O God; command the salvation of Jacob.
Þú ert konungur minn og Guð. Láttu þjóð þína vinna sigur!
5 Through Thee do we push down our adversaries; through Thy name do we tread them under that rise up against us.
Aðeins í þínum krafti og nafni sigrum við óvininn.
6 For I trust not in my bow, neither can my sword save me.
Vopnin duga skammt, þau tryggja ekki sigur.
7 But Thou hast saved us from our adversaries, and hast put them to shame that hate us.
Aðeins með þinni hjálp getum við sigrað.
8 In God have we gloried all the day, and we will give thanks unto Thy name for ever. (Selah)
Guð, aftur og aftur hrósa ég mér af þér. Hvernig get ég þakkað þér sem skyldi!
9 Yet Thou hast cast off, and brought us to confusion; and goest not forth with our hosts.
En þó hefur þú, Drottinn, nú um stund yfirgefið okkur og ekki stutt í orustum.
10 Thou makest us to turn back from the adversary; and they that hate us spoil at their will.
Já, þú hefur barist gegn okkur og við höfum flúið. Óvinir okkar gerðu árás. Þeir rændu og rupluðu.
11 Thou hast given us like sheep to be eaten; and hast scattered us among the nations.
Þú hefur farið með okkur eins og sláturfé, tvístrað okkur meðal þjóðanna.
12 Thou sellest Thy people for small gain, and hast not set their prices high.
Þú selur þjóð þína fyrir lítið, metur hana einskis virði.
13 Thou makest us a taunt to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
Nágrannarnir hæða okkur og spotta vegna alls sem þú lætur á okkur dynja.
14 Thou makest us a byword among the nations, a shaking of the head among the peoples.
Þín vegna er „Gyðingur!“háðsyrði og hneyksli meðal þjóðanna, öllum til ama.
15 All the day is my confusion before me, and the shame of my face hath covered me,
Ég verð fyrir stöðugum skömmum,
16 For the voice of him that taunteth and blasphemeth; by reason of the enemy and the revengeful.
mér er formælt og ég fyrirlitinn af hefnigjörnum óvinum.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten Thee, neither have we been false to Thy covenant.
Og þetta hefur gerst, Drottinn, þrátt fyrir tryggð okkar við þig. Sáttmála þinn höfum við ekki rofið.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from Thy path;
Ekki höfum við snúið okkur gegn þér, ekki vikið eitt skref af vegi þínum!
19 Though Thou hast crushed us into a place of jackals, and covered us with the shadow of death.
Væri svo, gætum við skilið refsingu þína, landauðn og niðdimmu dauðans.
20 If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god;
Ef við hefðum hætt að tilbiðja Guð og snúið okkur að hjáguðadýrkun,
21 Would not God search this out? For He knoweth the secrets of the heart.
hefði honum þá ekki verið kunnugt um það? Hann sem þekkir alla hluti og leyndarmál mannanna.
22 Nay, but for Thy sake are we killed all the day; we are accounted as sheep for the slaughter.
En það höfum við ekki gert. Við erum í dauðans hættu fyrir það eitt að þjóna þér! Við erum eins og lömb leidd til slátrunar!
23 Awake, why sleepest Thou, O Lord? Arouse Thyself, cast not off for ever.
Vakna þú! Rís þú á fætur! Hvers vegna sefur þú, Drottinn? Hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt?
24 Wherefore hidest Thou Thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
Hvers vegna horfir þú í aðra átt? Af hverju er þér sama um sorg okkar og neyð?
25 For our soul is bowed down to the dust; our belly cleaveth unto the earth.
Við erum fallnir og liggjum hér endilangir.
26 Arise for our help, and redeem us for Thy mercy's sake.
Rís þú upp, Drottinn, komdu og hjálpaðu okkur! Frelsaðu okkur vegna eilífrar elsku þinnar.
