Psalms 38
1 A Psalm of David, to make memorial. O LORD, rebuke me not in Thine anger; neither chasten me in Thy wrath.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For Thine arrows are gone deep into me, and Thy hand is come down upon me.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 There is no soundness in my flesh because of Thine indignation; neither is there any health in my bones because of my sin.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For mine iniquities are gone over my head; as a heavy burden they are too heavy for me.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 My wounds are noisome, they fester, because of my foolishness.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I am bent and bowed down greatly; I go mourning all the day.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For my loins are filled with burning; and there is no soundness in my flesh.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I am benumbed and sore crushed; I groan by reason of the moaning of my heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 Lord, all my desire is before Thee; and my sighing is not hid from Thee.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 My heart fluttereth, my strength faileth me; as for the light of mine eyes, it also is gone from me.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My friends and my companions stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 They also that seek after my life lay snares for me; and they that seek my hurt speak crafty devices, and utter deceits all the day.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 But I am as a deaf man, I hear not; and I am as a dumb man that openeth not his mouth.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 Yea, I am become as a man that heareth not, and in whose mouth are no arguments.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 For in Thee, O LORD, do I hope; Thou wilt answer, O Lord my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 For I said: 'Lest they rejoice over me; when my foot slippeth, they magnify themselves against me.'
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 For I do declare mine iniquity; I am full of care because of my sin.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 But mine enemies are strong in health; and they that hate me wrongfully are multiplied.
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 They also that repay evil for good are adversaries unto me, because I follow the thing that is good.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Forsake me not, O LORD; O my God, be not far from me.
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Make haste to help me, O LORD, my salvation.
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
