Psalms 38
1 A Psalm of David, to make memorial. O LORD, rebuke me not in Thine anger; neither chasten me in Thy wrath.
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 For Thine arrows are gone deep into me, and Thy hand is come down upon me.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 There is no soundness in my flesh because of Thine indignation; neither is there any health in my bones because of my sin.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 For mine iniquities are gone over my head; as a heavy burden they are too heavy for me.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 My wounds are noisome, they fester, because of my foolishness.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 I am bent and bowed down greatly; I go mourning all the day.
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 For my loins are filled with burning; and there is no soundness in my flesh.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 I am benumbed and sore crushed; I groan by reason of the moaning of my heart.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Lord, all my desire is before Thee; and my sighing is not hid from Thee.
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 My heart fluttereth, my strength faileth me; as for the light of mine eyes, it also is gone from me.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 My friends and my companions stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 They also that seek after my life lay snares for me; and they that seek my hurt speak crafty devices, and utter deceits all the day.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 But I am as a deaf man, I hear not; and I am as a dumb man that openeth not his mouth.
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Yea, I am become as a man that heareth not, and in whose mouth are no arguments.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 For in Thee, O LORD, do I hope; Thou wilt answer, O Lord my God.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 For I said: 'Lest they rejoice over me; when my foot slippeth, they magnify themselves against me.'
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 For I do declare mine iniquity; I am full of care because of my sin.
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 But mine enemies are strong in health; and they that hate me wrongfully are multiplied.
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 They also that repay evil for good are adversaries unto me, because I follow the thing that is good.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Forsake me not, O LORD; O my God, be not far from me.
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Make haste to help me, O LORD, my salvation.
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
