Psalms 38
1 A Psalm of David, to make memorial. O LORD, rebuke me not in Thine anger; neither chasten me in Thy wrath.
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 For Thine arrows are gone deep into me, and Thy hand is come down upon me.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 There is no soundness in my flesh because of Thine indignation; neither is there any health in my bones because of my sin.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 For mine iniquities are gone over my head; as a heavy burden they are too heavy for me.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 My wounds are noisome, they fester, because of my foolishness.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 I am bent and bowed down greatly; I go mourning all the day.
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 For my loins are filled with burning; and there is no soundness in my flesh.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 I am benumbed and sore crushed; I groan by reason of the moaning of my heart.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Lord, all my desire is before Thee; and my sighing is not hid from Thee.
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 My heart fluttereth, my strength faileth me; as for the light of mine eyes, it also is gone from me.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 My friends and my companions stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 They also that seek after my life lay snares for me; and they that seek my hurt speak crafty devices, and utter deceits all the day.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 But I am as a deaf man, I hear not; and I am as a dumb man that openeth not his mouth.
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 Yea, I am become as a man that heareth not, and in whose mouth are no arguments.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 For in Thee, O LORD, do I hope; Thou wilt answer, O Lord my God.
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 For I said: 'Lest they rejoice over me; when my foot slippeth, they magnify themselves against me.'
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 For I do declare mine iniquity; I am full of care because of my sin.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 But mine enemies are strong in health; and they that hate me wrongfully are multiplied.
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 They also that repay evil for good are adversaries unto me, because I follow the thing that is good.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 Forsake me not, O LORD; O my God, be not far from me.
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 Make haste to help me, O LORD, my salvation.
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
