< Psalms 34 >
1 A Psalm of David; when he changed his demeanour before Abimelech, who drove him away, and he departed. I will bless the LORD at all times; His praise shall continually be in my mouth.
Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.
2 My soul shall glory in the LORD; the humble shall hear thereof, and be glad.
W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
3 O magnify the LORD with me, and let us exalt His name together.
Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.
4 I sought the LORD, and He answered me, and delivered me from all my fears.
Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
5 They looked unto Him, and were radiant; and their faces shall never be abashed.
Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
6 This poor man cried, and the LORD heard, and saved him out of all his troubles.
Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
7 The angel of the LORD encampeth round about them that fear Him, and delivereth them.
Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
8 O consider and see that the LORD is good; happy is the man that taketh refuge in Him.
Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.
9 O fear the LORD, ye His holy ones; for there is no want to them that fear Him.
Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
10 The young lions do lack, and suffer hunger; but they that seek the LORD want not any good thing.
Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.
11 Come, ye children, hearken unto me; I will teach you the fear of the LORD.
Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.
12 Who is the man that desireth life, and loveth days, that he may see good therein?
Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?
13 Keep thy tongue from evil, and thy lips from speaking guile.
Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
14 Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it.
Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.
15 The eyes of the LORD are toward the righteous, and His ears are open unto their cry.
Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;
16 The face of the LORD is against them that do evil, to cut off the remembrance of them from the earth.
Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
17 They cried, and the LORD heard, and delivered them out of all their troubles.
Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.
18 The LORD is nigh unto them that are of a broken heart, and saveth such as are of a contrite spirit.
Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.
19 Many are the ills of the righteous, but the LORD delivereth him out of them all.
Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
20 He keepeth all his bones; not one of them is broken.
On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.
21 Evil shall kill the wicked; and they that hate the righteous shall be held guilty.
Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;
22 The LORD redeemeth the soul of His servants; and none of them that take refuge in Him shall be desolate.
Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.