< Psalms 33 >

1 Rejoice in the LORD, O ye righteous, praise is comely for the upright.
ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است.
2 Give thanks unto the LORD with harp, sing praises unto Him with the psaltery of ten strings.
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید!
3 Sing unto Him a new song; play skilfully amid shouts of joy.
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید.
4 For the word of the LORD is upright; and all His work is done in faithfulness.
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است.
5 He loveth righteousness and justice; the earth is full of the lovingkindness of the LORD.
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است.
6 By the word of the LORD were the heavens made; and all the host of them by the breath of His mouth.
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید.
7 He gathereth the waters of the sea together as a heap; He layeth up the deeps in storehouses.
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت.
8 Let all the earth fear the LORD; let all the inhabitants of the world stand in awe of Him.
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید!
9 For He spoke, and it was; He commanded, and it stood.
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد.
10 The LORD bringeth the counsel of the nations to nought; He maketh the thoughts of the peoples to be of no effect.
خداوند مشورت قومها را بی‌اثر می‌کند و نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌سازد.
11 The counsel of the LORD standeth for ever, the thoughts of His heart to all generations.
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشه‌های او تا ابد پایدار است.
12 Happy is the nation whose God is the LORD; the people whom He hath chosen for His own inheritance.
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است!
13 The LORD looketh from heaven; He beholdeth all the sons of men;
خداوند از آسمان نگاه می‌کند و همهٔ انسانها را می‌بیند؛
14 From the place of His habitation He looketh intently upon all the inhabitants of the earth;
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد.
15 He that fashioneth the hearts of them all, that considereth all their doings.
او که خالق دلهاست، خوب می‌داند که در دل و اندیشهٔ انسان چه می‌گذرد.
16 A king is not saved by the multitude of a host; a mighty man is not delivered by great strength.
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز می‌شود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا می‌کند.
17 A horse is a vain thing for safety; neither doth it afford escape by its great strength.
اسب جنگی نمی‌تواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهوده‌ای است.
18 Behold, the eye of the LORD is toward them that fear Him, toward them that wait for His mercy;
اما خداوند از کسانی که او را گرامی می‌دارند و انتظار محبتش را می‌کشند مراقبت می‌کند.
19 To deliver their soul from death, and to keep them alive in famine.
او ایشان را از مرگ می‌رهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه می‌دارد.
20 Our soul hath waited for the LORD; He is our help and our shield.
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست.
21 For in Him doth our heart rejoice, because we have trusted in His holy name.
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل می‌کنیم.
22 Let Thy mercy, O LORD, be upon us, according as we have waited for Thee.
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بسته‌ایم!

< Psalms 33 >