< Psalms 3 >

1 A Psalm of David, when he fled from Absalom his son. LORD, how many are mine adversaries become! Many are they that rise up against me.
داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند.
2 Many there are that say of my soul: 'There is no salvation for him in God.' (Selah)
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید.
3 But thou, O LORD, art a shield about me; my glory, and the lifter up of my head.
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی.
4 With my voice I call unto the LORD, and He answereth me out of His holy mountain. (Selah)
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند.
5 I lay me down, and I sleep; I awake, for the LORD sustaineth me.
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید.
6 I am not afraid of ten thousands of people, that have set themselves against me round about.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم.
7 Arise, O LORD; save me, O my God; for Thou hast smitten all mine enemies upon the cheek, Thou hast broken the teeth of the wicked.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند.
8 Salvation belongeth unto the LORD; Thy blessing be upon Thy people. (Selah)
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد!

< Psalms 3 >