Psalms 2

1 Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?

Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

2 The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

3 'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

4 He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

5 Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

6 'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

7 I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.

RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

8 Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'

Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

10 Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

12 Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!