Psalms 2
1 Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2 The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
3 'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4 He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5 Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6 'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7 I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8 Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10 Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12 Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
