Psalms 2

1 Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

2 The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:

پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

3 'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

4 He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

5 Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:

سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

6 'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

7 I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

8 Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.

از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'

تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

10 Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.

بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

12 Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.

پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.