Psalms 2
1 Why are the nations in an uproar? And why do the peoples mutter in vain?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 The kings of the earth stand up, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against His anointed:
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
3 'Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.'
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
4 He that sitteth in heaven laugheth, the Lord hath them in derision.
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
5 Then will He speak unto them in His wrath, and affright them in His sore displeasure:
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
6 'Truly it is I that have established My king upon Zion, My holy mountain.'
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 I will tell of the decree: the LORD said unto me: 'Thou art My son, this day have I begotten thee.
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 Ask of Me, and I will give the nations for thine inheritance, and the ends of the earth for thy possession.
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter's vessel.'
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 Now therefore, O ye kings, be wise; be admonished, ye judges of the earth.
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 Do homage in purity, lest He be angry, and ye perish in the way, when suddenly His wrath is kindled. Happy are all they that take refuge in Him.
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.
