< Psalms 147 >

1 Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant, and praise is comely.
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 The LORD doth build up Jerusalem, He gathereth together the dispersed of Israel;
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 Who healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 He counteth the number of the stars; He giveth them all their names.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 The LORD upholdeth the humble; He bringeth the wicked down to the ground.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Sing unto the LORD with thanksgiving, sing praises upon the harp unto our God;
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh the mountains to spring with grass.
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 He delighteth not in the strength of the horse; He taketh no pleasure in the legs of a man.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 The LORD taketh pleasure in them that fear Him, in those that wait for His mercy.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Glorify the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 For He hath made strong the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 He maketh thy borders peace; He giveth thee in plenty the fat of wheat.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 He sendeth out His commandment upon earth; His word runneth very swiftly.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 He giveth snow like wool; He scattereth the hoar-frost like ashes.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 He casteth forth His ice like crumbs; who can stand before His cold?
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 He sendeth forth His word, and melteth them; He causeth His wind to blow, and the waters flow.
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 He declareth His word unto Jacob, His statutes and His ordinances unto Israel.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 He hath not dealt so with any nation; and as for His ordinances, they have not known them. Hallelujah.
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Psalms 147 >