Psalms 146

1 Hallelujah. Praise the LORD, O my soul.

سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

2 I will praise the LORD while I live; I will sing praises unto my God while I have my being.

آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

3 Put not your trust in princes, nor in the son of man, in whom there is no help.

بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

4 His breath goeth forth, he returneth to his dust; in that very day his thoughts perish.

وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

5 Happy is he whose help is the God of Jacob, whose hope is in the LORD his God,

اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

6 Who made heaven and earth, the sea, and all that in them is; who keepeth truth for ever;

همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

7 Who executeth justice for the oppressed; who giveth bread to the hungry. The LORD looseth the prisoners;

به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

8 The LORD openeth the eyes of the blind; the LORD raiseth up them that are bowed down; the LORD loveth the righteous;

چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

9 The LORD preserveth the strangers; He upholdeth the fatherless and the widow; but the way of the wicked He maketh crooked.

از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

10 The LORD will reign for ever, Thy God, O Zion, unto all generations. Hallelujah.

خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!