Psalms 146

1 Hallelujah. Praise the LORD, O my soul.

۱ هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!

2 I will praise the LORD while I live; I will sing praises unto my God while I have my being.

۲ تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.

3 Put not your trust in princes, nor in the son of man, in whom there is no help.

۳ بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.

4 His breath goeth forth, he returneth to his dust; in that very day his thoughts perish.

۴ روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.

5 Happy is he whose help is the God of Jacob, whose hope is in the LORD his God,

۵ خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،

6 Who made heaven and earth, the sea, and all that in them is; who keepeth truth for ever;

۶ که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛

7 Who executeth justice for the oppressed; who giveth bread to the hungry. The LORD looseth the prisoners;

۷ که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.

8 The LORD openeth the eyes of the blind; the LORD raiseth up them that are bowed down; the LORD loveth the righteous;

۸ خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.

9 The LORD preserveth the strangers; He upholdeth the fatherless and the widow; but the way of the wicked He maketh crooked.

۹ خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.

10 The LORD will reign for ever, Thy God, O Zion, unto all generations. Hallelujah.

۱۰ خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!