< Psalms 139 >
1 For the Leader. A Psalm of David. O LORD, Thou hast searched me, and known me.
Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
2 Thou knowest my downsitting and mine uprising, Thou understandest my thought afar off.
Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
3 Thou measurest my going about and my lying down, and art acquainted with all my ways.
Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
4 For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, Thou knowest it altogether.
Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
5 Thou hast hemmed me in behind and before, and laid Thy hand upon me.
Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
6 Such knowledge is too wonderful for me; too high, I cannot attain unto it.
Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
7 Whither shall I go from Thy spirit? or whither shall I flee from Thy presence?
Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
8 If I ascend up into heaven, Thou art there; if I make my bed in the nether-world, behold, Thou art there. (Sheol )
Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol )
9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
10 Even there would Thy hand lead me, and Thy right hand would hold me.
Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
11 And if I say: 'Surely the darkness shall envelop me, and the light about me shall be night';
Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
12 Even the darkness is not too dark for Thee, but the night shineth as the day; the darkness is even as the light.
Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
13 For Thou hast made my reins; Thou hast knit me together in my mother's womb.
Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
14 I will give thanks unto Thee, for I am fearfully and wonderfully made; wonderful are Thy works; and that my soul knoweth right well.
Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
15 My frame was not hidden from Thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.
Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
16 Thine eyes did see mine unformed substance, and in Thy book they were all written — even the days that were fashioned, when as yet there was none of them.
Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
17 How weighty also are Thy thoughts unto me, O God! How great is the sum of them!
Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
18 If I would count them, they are more in number than the sand; were I to come to the end of them, I would still be with Thee.
Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
19 If Thou but wouldest slay the wicked, O God — depart from me therefore, ye men of blood;
Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
20 Who utter Thy name with wicked thought, they take it for falsehood, even Thine enemies —
Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
21 Do not I hate them, O LORD, that hate Thee? And do not I strive with those that rise up against Thee?
Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
22 I hate them with utmost hatred; I count them mine enemies.
Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
23 Search me, O God, and know my heart, try me, and know my thoughts;
Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
24 And see if there be any way in me that is grievous, and lead me in the way everlasting.
At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.