Psalms 130

1 A Song of Ascents. Out of the depths have I called Thee, O LORD.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 Lord, hearken unto my voice; let Thine ears be attentive to the voice of my supplications.

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 If Thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who could stand?

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 For with Thee there is forgiveness, that Thou mayest be feared.

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 I wait for the LORD, my soul doth wait, and in His word do I hope.

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 My soul waiteth for the Lord, more than watchmen for the morning; yea, more than watchmen for the morning.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 O Israel, hope in the LORD; for with the LORD there is mercy, and with Him is plenteous redemption.

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 And He will redeem Israel from all his iniquities.

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.