Psalms 129

1 A Song of Ascents. 'Much have they afflicted me from my youth up', let Israel now say;

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 'Much have they afflicted me from my youth up; but they have not prevailed against me.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 The plowers plowed upon my back; they made long their furrows.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 The LORD is righteous; He hath cut asunder the cords of the wicked.'

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 Let them be ashamed and turned backward, all they that hate Zion.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 Let them be as the grass upon the housetops, which withereth afore it springeth up;

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 Wherewith the reaper filleth not his hand, nor he that bindeth sheaves his bosom.

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Neither do they that go by say: 'The blessing of the LORD be upon you; we bless you in the name of the LORD.'

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“