Psalms 109
1 For the Leader. A Psalm of David. O God of my praise, keep not silence;
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 For the mouth of the wicked and the mouth of deceit have they opened against me; they have spoken unto me with a lying tongue.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 In return for my love they are my adversaries; but I am all prayer.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 And they have laid upon me evil for good, and hatred for my love:
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 'Set Thou a wicked man over him; and let an adversary stand at his right hand.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 When he is judged, let him go forth condemned; and let his prayer be turned into sin.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 Let his days be few; let another take his charge.
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 Let his children be fatherless, and his wife a widow.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 Let his children be vagabonds, and beg; and let them seek their bread out of their desolate places.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Let the creditor distrain all that he hath; and let strangers make spoil of his labour.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Let there be none to extend kindness unto him; neither let there be any to be gracious unto his fatherless children.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 Let the iniquity of his fathers be brought to remembrance unto the LORD; and let not the sin of his mother be blotted out.
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 Let them be before the LORD continually, that He may cut off the memory of them from the earth.
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Because that he remembered not to do kindness, but persecuted the poor and needy man, and the broken in heart he was ready to slay.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 Yea, he loved cursing, and it came unto him; and he delighted not in blessing, and it is far from him.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 He clothed himself also with cursing as with his raiment, and it is come into his inward parts like water, and like oil into his bones.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Let it be unto him as the garment which he putteth on, and for the girdle wherewith he is girded continually.'
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 This would mine adversaries effect from the LORD, and they that speak evil against my soul.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 But Thou, O GOD the Lord, deal with me for Thy name's sake; because Thy mercy is good, deliver Thou me.
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 For I am poor and needy, and my heart is wounded within me.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 I am gone like the shadow when it lengtheneth; I am shaken off as the locust.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 My knees totter through fasting; and my flesh is lean, and hath no fatness.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 I am become also a taunt unto them; when they see me, they shake their head.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Help me, O LORD my God; O save me according to Thy mercy;
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 That they may know that this is Thy hand; that Thou, LORD, hast done it.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 Let them curse, but bless Thou; when they arise, they shall be put to shame, but Thy servant shall rejoice.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 Mine adversaries shall be clothed with confusion, and shall put on their own shame as a robe.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 I will give great thanks unto the LORD with my mouth; yea, I will praise Him among the multitude;
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 Because He standeth at the right hand of the needy, to save him from them that judge his soul.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
