Psalms 106
1 Hallelujah. O give thanks unto the LORD; for He is good; for His mercy endureth for ever.
| هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! | ۱ |
2 Who can express the mighty acts of the LORD, or make all His praise to be heard?
| کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ | ۲ |
3 Happy are they that keep justice, that do righteousness at all times.
| خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. | ۳ |
4 Remember me, O LORD, when Thou favourest Thy people; O think of me at Thy salvation;
| ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. | ۴ |
5 That I may behold the prosperity of Thy chosen, that I may rejoice in the gladness of Thy nation, that I may glory with Thine inheritance.
| تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. | ۵ |
6 We have sinned with our fathers, we have done iniquitously, we have dealt wickedly.
| با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. | ۶ |
7 Our fathers in Egypt gave no heed unto Thy wonders; they remembered not the multitude of Thy mercies; but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
| پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. | ۷ |
8 Nevertheless He saved them for His name's sake, that He might make His mighty power to be known.
| لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. | ۸ |
9 And He rebuked the Red Sea, and it was dried up; and He led them through the depths, as through a wilderness.
| و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. | ۹ |
10 And He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
| و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. | ۱۰ |
11 And the waters covered their adversaries; there was not one of them left.
| و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. | ۱۱ |
12 Then believed they His words; they sang His praise.
| آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. | ۱۲ |
13 They soon forgot His works; they waited not for His counsel;
| لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. | ۱۳ |
14 But lusted exceedingly in the wilderness, and tried God in the desert.
| بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. | ۱۴ |
15 And He gave them their request; but sent leanness into their soul.
| ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. | ۱۵ |
16 They were jealous also of Moses in the camp, and of Aaron the holy one of the LORD.
| پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. | ۱۶ |
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
| و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. | ۱۷ |
18 And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
| وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. | ۱۸ |
19 They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
| گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. | ۱۹ |
20 Thus they exchanged their glory for the likeness of an ox that eateth grass.
| و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. | ۲۰ |
21 They forgot God their saviour, who had done great things in Egypt;
| و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. | ۲۱ |
22 Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
| و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. | ۲۲ |
23 Therefore He said that He would destroy them, had not Moses His chosen stood before Him in the breach, to turn back His wrath, lest He should destroy them.
| آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. | ۲۳ |
24 Moreover, they scorned the desirable land, they believed not His word;
| و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. | ۲۴ |
25 And they murmured in their tents, they hearkened not unto the voice of the LORD.
| و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. | ۲۵ |
26 Therefore He swore concerning them, that He would overthrow them in the wilderness;
| لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. | ۲۶ |
27 And that He would cast out their seed among the nations, and scatter them in the lands.
| و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. | ۲۷ |
28 They joined themselves also unto Baal of Peor, and ate the sacrifices of the dead.
| پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. | ۲۸ |
29 Thus they provoked Him with their doings, and the plague broke in upon them.
| و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. | ۲۹ |
30 Then stood up Phinehas, and wrought judgment, and so the plague was stayed.
| آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. | ۳۰ |
31 And that was counted unto him for righteousness, unto all generations for ever.
| و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. | ۳۱ |
32 They angered Him also at the waters of Meribah, and it went ill with Moses because of them;
| واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. | ۳۲ |
33 For they embittered his spirit, and he spoke rashly with his lips.
| زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. | ۳۳ |
34 They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them;
| و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. | ۳۴ |
35 But mingled themselves with the nations, and learned their works;
| بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. | ۳۵ |
36 And they served their idols, which became a snare unto them;
| و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. | ۳۶ |
37 Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
| و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. | ۳۷ |
38 And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
| و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. | ۳۸ |
39 Thus were they defiled with their works, and went astray in their doings.
| و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. | ۳۹ |
40 Therefore was the wrath of the LORD kindled against His people, and He abhorred His inheritance.
| لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. | ۴۰ |
41 And He gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them.
| و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. | ۴۱ |
42 Their enemies also oppressed them, and they were subdued under their hand.
| و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. | ۴۲ |
43 Many times did He deliver them; but they were rebellious in their counsel, and sank low through their iniquity.
| بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. | ۴۳ |
44 Nevertheless He looked upon their distress, when He heard their cry;
| با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. | ۴۴ |
45 And He remembered for them His covenant, and repented according to the multitude of His mercies.
| و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. | ۴۵ |
46 He made them also to be pitied of all those that carried them captive.
| و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. | ۴۶ |
47 Save us, O LORD our God, and gather us from among the nations, that we may give thanks unto Thy holy name, that we may triumph in Thy praise.
| ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. | ۴۷ |
48 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting even to everlasting, and let all the people say: 'Amen.' Hallelujah.
| یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! | ۴۸ |
