Psalms 106
1 Hallelujah. O give thanks unto the LORD; for He is good; for His mercy endureth for ever.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
2 Who can express the mighty acts of the LORD, or make all His praise to be heard?
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
3 Happy are they that keep justice, that do righteousness at all times.
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 Remember me, O LORD, when Thou favourest Thy people; O think of me at Thy salvation;
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 That I may behold the prosperity of Thy chosen, that I may rejoice in the gladness of Thy nation, that I may glory with Thine inheritance.
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
6 We have sinned with our fathers, we have done iniquitously, we have dealt wickedly.
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 Our fathers in Egypt gave no heed unto Thy wonders; they remembered not the multitude of Thy mercies; but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
8 Nevertheless He saved them for His name's sake, that He might make His mighty power to be known.
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 And He rebuked the Red Sea, and it was dried up; and He led them through the depths, as through a wilderness.
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 And He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
11 And the waters covered their adversaries; there was not one of them left.
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
12 Then believed they His words; they sang His praise.
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
13 They soon forgot His works; they waited not for His counsel;
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
14 But lusted exceedingly in the wilderness, and tried God in the desert.
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
15 And He gave them their request; but sent leanness into their soul.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
16 They were jealous also of Moses in the camp, and of Aaron the holy one of the LORD.
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
18 And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
19 They made a calf in Horeb, and worshipped a molten image.
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
20 Thus they exchanged their glory for the likeness of an ox that eateth grass.
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
21 They forgot God their saviour, who had done great things in Egypt;
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
22 Wondrous works in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 Therefore He said that He would destroy them, had not Moses His chosen stood before Him in the breach, to turn back His wrath, lest He should destroy them.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
24 Moreover, they scorned the desirable land, they believed not His word;
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
25 And they murmured in their tents, they hearkened not unto the voice of the LORD.
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
26 Therefore He swore concerning them, that He would overthrow them in the wilderness;
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
27 And that He would cast out their seed among the nations, and scatter them in the lands.
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
28 They joined themselves also unto Baal of Peor, and ate the sacrifices of the dead.
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
29 Thus they provoked Him with their doings, and the plague broke in upon them.
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
30 Then stood up Phinehas, and wrought judgment, and so the plague was stayed.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
31 And that was counted unto him for righteousness, unto all generations for ever.
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
32 They angered Him also at the waters of Meribah, and it went ill with Moses because of them;
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
33 For they embittered his spirit, and he spoke rashly with his lips.
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
34 They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them;
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
35 But mingled themselves with the nations, and learned their works;
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
36 And they served their idols, which became a snare unto them;
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
37 Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto demons,
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan; and the land was polluted with blood.
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
39 Thus were they defiled with their works, and went astray in their doings.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
40 Therefore was the wrath of the LORD kindled against His people, and He abhorred His inheritance.
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
41 And He gave them into the hand of the nations; and they that hated them ruled over them.
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
42 Their enemies also oppressed them, and they were subdued under their hand.
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 Many times did He deliver them; but they were rebellious in their counsel, and sank low through their iniquity.
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
44 Nevertheless He looked upon their distress, when He heard their cry;
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
45 And He remembered for them His covenant, and repented according to the multitude of His mercies.
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
46 He made them also to be pitied of all those that carried them captive.
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 Save us, O LORD our God, and gather us from among the nations, that we may give thanks unto Thy holy name, that we may triumph in Thy praise.
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting even to everlasting, and let all the people say: 'Amen.' Hallelujah.
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
