Psalms 105
1 O give thanks unto the LORD, call upon His name; make known His doings among the peoples.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sing unto Him, sing praises unto Him; speak ye of all His marvellous works.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Glory ye in His holy name; let the heart of them rejoice that seek the LORD.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Seek ye the LORD and His strength; seek His face continually.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Remember His marvellous works that He hath done, His wonders, and the judgments of His mouth;
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 O ye seed of Abraham His servant, ye children of Jacob, His chosen ones.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 He is the LORD our God; His judgments are in all the earth.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 He hath remembered His covenant for ever, the word which He commanded to a thousand generations;
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 The covenant which He made with Abraham, and His oath unto Isaac;
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 And He established it unto Jacob for a statute, to Israel for an everlasting covenant;
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 Saying: 'Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance.'
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 When they were but a few men in number. Yea, very few, and sojourners in it,
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 And when they went about from nation to nation, from one kingdom to another people,
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 He suffered no man to do them wrong, yea, for their sake He reproved kings:
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 'Touch not Mine anointed ones, and do My prophets no harm.'
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 And He called a famine upon the land; He broke the whole staff of bread.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 He sent a man before them; Joseph was sold for a servant;
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 His feet they hurt with fetters, his person was laid in iron;
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 Until the time that his word came to pass, the word of the LORD tested him.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 The king sent and loosed him; even the ruler of the peoples, and set him free.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 He made him lord of his house, and ruler of all his possessions;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 To bind his princes at his pleasure, and teach his elders wisdom.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 Israel also came into Egypt; and Jacob sojourned in the land of Ham.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 And He increased His people greatly, and made them too mighty for their adversaries.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 He turned their heart to hate His people, to deal craftily with His servants.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 He sent Moses His servant, and Aaron whom He had chosen.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 They wrought among them His manifold signs, and wonders in the land of Ham.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 He sent darkness, and it was dark; and they rebelled not against His word.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 He turned their waters into blood, and slew their fish.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Their land swarmed with frogs, in the chambers of their kings.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 He spoke, and there came swarms of flies, and gnats in all their borders.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 He gave them hail for rain, and flaming fire in their land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 He smote their vines also and their fig-trees; and broke the trees of their borders.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 He spoke, and the locust came, and the canker-worm without number,
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 And did eat up every herb in their land, and did eat up the fruit of their ground.
36 He smote also all the first-born in their land, the first-fruits of all their strength.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 And He brought them forth with silver and gold; and there was none that stumbled among His tribes.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egypt was glad when they departed; for the fear of them had fallen upon them.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 He spread a cloud for a screen; and fire to give light in the night.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 They asked, and He brought quails, and gave them in plenty the bread of heaven.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 He opened the rock, and waters gushed out; they ran, a river in the dry places.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 For He remembered His holy word unto Abraham His servant;
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 And He brought forth His people with joy, His chosen ones with singing.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 And He gave them the lands of the nations, and they took the labour of the peoples in possession;
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 That they might keep His statutes, and observe His laws. Hallelujah.
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
