Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, Thou art very great; Thou art clothed with glory and majesty.
Pupurihin ko si Yahweh nang buong buhay ko, Yahweh aking Diyos, lubhang kahanga-hanga ka; dinadamitan ka ng kaningningan at kamahalan.
2 Who coverest Thyself with light as with a garment, who stretchest out the heavens like a curtain;
Nilulukuban mo ang iyong sarili ng liwanag gaya ng isang damit; inilalatag mo ang kalangitan na parang isang kurtina ng tolda.
3 Who layest the beams of Thine upper chambers in the waters, who makest the clouds Thy chariot, who walkest upon the wings of the wind;
Nilalagay mo ang mga biga ng iyong mga silid sa ibabaw ng mga ulap; ginagawa mong sariling karwahe ang mga ulap; lumalakad ka sa ibabaw ng mga pakpak ng hangin.
4 Who makest winds Thy messengers, the flaming fire Thy ministers.
Ginagawa niyang mensahero niya ang mga hangin, mga liyab ng apoy ay kanyang mga lingkod.
5 Who didst establish the earth upon its foundations, that it should not be moved for ever and ever;
Inilagay niya ang mga pundasyon ng daigdig, at hindi ito kailanman matitinag.
6 Thou didst cover it with the deep as with a vesture; the waters stood above the mountains.
Binalot mo ang daigdig ng tubig tulad ng isang damit; binalot ng tubig ang mga bundok.
7 At Thy rebuke they fled, at the voice of Thy thunder they hasted away —
Ang pagsusuway mo ang nagpaurong ng mga tubig; sa tunog ng iyong dumadagundong na tinig, (sila) ay lumayo.
8 The mountains rose, the valleys sank down — unto the place which Thou hadst founded for them;
Lumitaw ang mga bundok, lumatag ang mga lambak sa mga lugar na itinalaga mo sa kanila.
9 Thou didst set a bound which they should not pass over, that they might not return to cover the earth.
Nagtakda ka ng isang hangganan para sa kanila na hindi nila tatawirin; hindi na nila muling babalutin ang daigdig.
10 Who sendest forth springs into the valleys; they run between the mountains;
Pinadaloy niya ang mga bukal sa mga lambak; Dumadaloy ang mga batis sa pagitan ng mga bundok.
11 They give drink to every beast of the field, the wild asses quench their thirst.
Nagdadala (sila) ng tubig para sa lahat ng mga hayop sa bukid; napapawi ang pagkauhaw ng mga maiilap na asno.
12 Beside them dwell the fowl of the heaven, from among the branches they sing.
Sa may tabing-ilog, ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad; umaawit (sila) sa mga sanga.
13 Who waterest the mountains from Thine upper chambers; the earth is full of the fruit of Thy works.
Dinidiligan niya ang mga bundok mula sa kanyang mga silid ng tubig sa kalangitan. Napupuno ang daigdig ng bunga ng kanyang mga gawain.
14 Who causeth the grass to spring up for the cattle, and herb for the service of man; to bring forth bread out of the earth,
Pinapatubo niya ang damo para sa mga baka at mga halaman para linangin ng tao nang sa gayon ay makapag-ani ang tao ng pagkain mula sa lupa.
15 And wine that maketh glad the heart of man, making the face brighter than oil, and bread that stayeth man's heart.
Gumagawa siya ng alak para pasayahin ang tao, langis para magliwanag ang kanyang mukha, at pagkain para magpatuloy ang kanyang buhay.
16 The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon, which He hath planted;
Nadidiligan nang mabuti ang mga puno ni Yahweh; itinanim niya ang mga sedar ng Lebanon.
17 Wherein the birds make their nests; as for the stork, the fir-trees are her house.
Doon ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad. Ginagawang tahanan ng tagak ang puno ng pir.
18 The high mountains are for the wild goats; the rocks are a refuge for the conies.
Naninirahan sa matataas na bundok ang mababangis na kambing; ang kaitaasan ng bundok ay isang kanlungan para sa mga kuneho.
19 Who appointedst the moon for seasons; the sun knoweth his going down.
Itinalaga niya ang buwan bilang tanda ng mga panahon; alam ng araw ang oras ng kanyang paglubog.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest do creep forth.
Ginawa mo ang kadiliman ng gabi kung kailan lahat ng mga hayop sa gubat ay lumalabas.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
Umuungol ang mga batang leon para sa kanilang huli at naghahanap (sila) ng pagkain mula sa Diyos.
22 The sun ariseth, they slink away, and couch in their dens.
Sa pagsikat ng araw, bumabalik at natutulog (sila) sa kanilang mga lungga.
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
Samantala, nagtatrabaho ang mga tao at gumagawa hanggang gabi.
24 How manifold are Thy works, O LORD! In wisdom hast Thou made them all; the earth is full of Thy creatures.
Yahweh, kayrami at iba't iba ang iyong mga gawa! Ginawa mo ang lahat ng mga iyon nang may karunungan; umaapaw ang daigdig sa mga gawa mo.
25 Yonder sea, great and wide, therein are creeping things innumerable, living creatures, both small and great.
Banda roon ay ang dagat, malalim at malawak, punong-puno ng hindi mabilang na mga nilalang, kapwa maliit at malaki.
26 There go the ships; there is leviathan, whom Thou hast formed to sport therein.
Naglalakbay doon ang mga barko, at naroroon din si Leviatan, na hinubog mo para maglaro sa dagat.
27 All of them wait for Thee, that Thou mayest give them their food in due season.
Ang lahat ng mga ito ay tumitingin sa iyo para bigyan (sila) ng pagkain sa tamang oras.
28 Thou givest it unto them, they gather it; Thou openest Thy hand, they are satisfied with good.
Kapag nagbibigay ka sa kanila, (sila) ay nagtitipon; kapag binubuksan mo ang iyong palad, (sila) ay nasisiyahan.
29 Thou hidest Thy face, they vanish; Thou withdrawest their breath, they perish, and return to their dust.
Kapag itinatago mo ang iyong mukha, (sila) ay nababagabag; kapag nilalagot mo ang kanilang hininga, (sila) ay namamatay at nauuwi sa alabok.
30 Thou sendest forth Thy spirit, they are created; and Thou renewest the face of the earth.
Kapag ipinapadala mo ang iyong Espiritu, (sila) ay nalilikha, at pinapanumbalik mo ang kanayunan.
31 May the glory of the LORD endure for ever; let the LORD rejoice in His works!
Nawa manatili magpakailanman ang kaluwalhatian ni Yahweh; masiyahan nawa si Yahweh sa kanyang nilikha.
32 Who looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the mountains, and they smoke.
Pinagmamasdan niya ang daigdig, at ito ay nayayanig; hinahawakan niya ang kabundukan, at ang mga iyon ay umuusok.
33 I will sing unto the LORD as long as I live; I will sing praise to my God while I have any being.
Aawit ako kay Yahweh ng buong buhay ko; aawit ako ng papuri sa aking Diyos habang ako ay nabubuhay.
34 Let my musing be sweet unto Him; as for me, I will rejoice in the LORD.
Nawa maging matamis ang aking mga isipan sa kanya; magagalak ako kay Yahweh.
35 Let sinners cease out of the earth, and let the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah.
Mawala nawa ang mga makasalanan mula sa daigdig, at ang mga masasama ay maglaho. Nagbibigay ako ng papuri kay Yahweh ng buong buhay ko. Purihin si Yahweh.
