Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, Thou art very great; Thou art clothed with glory and majesty.
| ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە. |
2 Who coverest Thyself with light as with a garment, who stretchest out the heavens like a curtain;
| وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە، |
3 Who layest the beams of Thine upper chambers in the waters, who makest the clouds Thy chariot, who walkest upon the wings of the wind;
| وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت. |
4 Who makest winds Thy messengers, the flaming fire Thy ministers.
| بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت. |
5 Who didst establish the earth upon its foundations, that it should not be moved for ever and ever;
| زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت. |
6 Thou didst cover it with the deep as with a vesture; the waters stood above the mountains.
| تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن. |
7 At Thy rebuke they fled, at the voice of Thy thunder they hasted away —
| بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد، |
8 The mountains rose, the valleys sank down — unto the place which Thou hadst founded for them;
| بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون. |
9 Thou didst set a bound which they should not pass over, that they might not return to cover the earth.
| سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن. |
10 Who sendest forth springs into the valleys; they run between the mountains;
| کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن. |
11 They give drink to every beast of the field, the wild asses quench their thirst.
| هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن. |
12 Beside them dwell the fowl of the heaven, from among the branches they sing.
| باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت. |
13 Who waterest the mountains from Thine upper chambers; the earth is full of the fruit of Thy works.
| لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت. |
14 Who causeth the grass to spring up for the cattle, and herb for the service of man; to bring forth bread out of the earth,
| گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە. |
15 And wine that maketh glad the heart of man, making the face brighter than oil, and bread that stayeth man's heart.
| مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ. |
16 The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon, which He hath planted;
| درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی، |
17 Wherein the birds make their nests; as for the stork, the fir-trees are her house.
| ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی، |
18 The high mountains are for the wild goats; the rocks are a refuge for the conies.
| چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە. |
19 Who appointedst the moon for seasons; the sun knoweth his going down.
| مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت. |
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest do creep forth.
| تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ. |
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
| بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا. |
22 The sun ariseth, they slink away, and couch in their dens.
| کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن. |
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
| مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە. |
24 How manifold are Thy works, O LORD! In wisdom hast Thou made them all; the earth is full of Thy creatures.
| ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ. |
25 Yonder sea, great and wide, therein are creeping things innumerable, living creatures, both small and great.
| ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت. |
26 There go the ships; there is leviathan, whom Thou hast formed to sport therein.
| لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات. |
27 All of them wait for Thee, that Thou mayest give them their food in due season.
| ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ، |
28 Thou givest it unto them, they gather it; Thou openest Thy hand, they are satisfied with good.
| پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن. |
29 Thou hidest Thy face, they vanish; Thou withdrawest their breath, they perish, and return to their dust.
| ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان. |
30 Thou sendest forth Thy spirit, they are created; and Thou renewest the face of the earth.
| کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە. |
31 May the glory of the LORD endure for ever; let the LORD rejoice in His works!
| با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت. |
32 Who looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the mountains, and they smoke.
| ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن. |
33 I will sing unto the LORD as long as I live; I will sing praise to my God while I have any being.
| بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم. |
34 Let my musing be sweet unto Him; as for me, I will rejoice in the LORD.
| با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم. |
35 Let sinners cease out of the earth, and let the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah.
| بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا! |
