Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, Thou art very great; Thou art clothed with glory and majesty.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Who coverest Thyself with light as with a garment, who stretchest out the heavens like a curtain;
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Who layest the beams of Thine upper chambers in the waters, who makest the clouds Thy chariot, who walkest upon the wings of the wind;
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Who makest winds Thy messengers, the flaming fire Thy ministers.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Who didst establish the earth upon its foundations, that it should not be moved for ever and ever;
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 Thou didst cover it with the deep as with a vesture; the waters stood above the mountains.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 At Thy rebuke they fled, at the voice of Thy thunder they hasted away —
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 The mountains rose, the valleys sank down — unto the place which Thou hadst founded for them;
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Thou didst set a bound which they should not pass over, that they might not return to cover the earth.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Who sendest forth springs into the valleys; they run between the mountains;
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 They give drink to every beast of the field, the wild asses quench their thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 Beside them dwell the fowl of the heaven, from among the branches they sing.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 Who waterest the mountains from Thine upper chambers; the earth is full of the fruit of Thy works.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Who causeth the grass to spring up for the cattle, and herb for the service of man; to bring forth bread out of the earth,
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 And wine that maketh glad the heart of man, making the face brighter than oil, and bread that stayeth man's heart.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon, which He hath planted;
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Wherein the birds make their nests; as for the stork, the fir-trees are her house.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 The high mountains are for the wild goats; the rocks are a refuge for the conies.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 Who appointedst the moon for seasons; the sun knoweth his going down.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest do creep forth.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sun ariseth, they slink away, and couch in their dens.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 How manifold are Thy works, O LORD! In wisdom hast Thou made them all; the earth is full of Thy creatures.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 Yonder sea, great and wide, therein are creeping things innumerable, living creatures, both small and great.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 There go the ships; there is leviathan, whom Thou hast formed to sport therein.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 All of them wait for Thee, that Thou mayest give them their food in due season.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Thou givest it unto them, they gather it; Thou openest Thy hand, they are satisfied with good.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Thou hidest Thy face, they vanish; Thou withdrawest their breath, they perish, and return to their dust.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Thou sendest forth Thy spirit, they are created; and Thou renewest the face of the earth.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 May the glory of the LORD endure for ever; let the LORD rejoice in His works!
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Who looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the mountains, and they smoke.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I will sing unto the LORD as long as I live; I will sing praise to my God while I have any being.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Let my musing be sweet unto Him; as for me, I will rejoice in the LORD.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Let sinners cease out of the earth, and let the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
