Psalms 102
1 A Prayer of the afflicted, when he fainteth, and poureth out his complaint before the LORD. O LORD, hear my prayer, and let my cry come unto Thee.
| نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات. |
2 Hide not Thy face from me in the day of my distress; incline Thine ear unto me; in the day when I call answer me speedily.
| لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە. |
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a hearth.
| ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە. |
4 My heart is smitten like grass, and withered; for I forget to eat my bread.
| هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە. |
5 By reason of the voice of my sighing my bones cleave to my flesh.
| لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە. |
6 I am like a pelican of the wilderness; I am become as an owl of the waste places.
| وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە. |
7 I watch, and am become like a sparrow that is alone upon the housetop.
| ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە. |
8 Mine enemies taunt me all the day; they that are mad against me do curse by me.
| بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن. |
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
| بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە، |
10 Because of Thine indignation and Thy wrath; for Thou hast taken me up, and cast me away.
| لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام. |
11 My days are like a lengthening shadow; and I am withered like grass.
| ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە. |
12 But Thou, O LORD, sittest enthroned for ever; and Thy name is unto all generations.
| تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە. |
13 Thou wilt arise, and have compassion upon Zion; for it is time to be gracious unto her, for the appointed time is come.
| تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە. |
14 For Thy servants take pleasure in her stones, and love her dust.
| خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی. |
15 So the nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth Thy glory;
| هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت، |
16 When the LORD hath built up Zion, when He hath appeared in His glory;
| چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت. |
17 When He hath regarded the prayer of the destitute, and hath not despised their prayer.
| ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت. |
18 This shall be written for the generation to come; and a people which shall be created shall praise the LORD.
| ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە: |
19 For He hath looked down from the height of His sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;
| «یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات، |
20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
| بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.» |
21 That men may tell of the name of the LORD in Zion, and His praise in Jerusalem;
| جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی، |
22 When the peoples are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.
| کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە. |
23 He weakened my strength in the way; He shortened my days.
| لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم. |
24 I say: 'O my God, take me not away in the midst of my days, Thou whose years endure throughout all generations.
| گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە. |
25 Of old Thou didst lay the foundation of the earth; and the heavens are the work of Thy hands.
| لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە. |
26 They shall perish, but Thou shalt endure; yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt Thou change them, and they shall pass away;
| ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن. |
27 But Thou art the selfsame, and Thy years shall have no end.
| بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت. |
28 The children of Thy servants shall dwell securely, and their seed shall be established before Thee.'
| کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.» |
