< Psalms 102 >

1 A Prayer of the afflicted, when he fainteth, and poureth out his complaint before the LORD. O LORD, hear my prayer, and let my cry come unto Thee.
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Hide not Thy face from me in the day of my distress; incline Thine ear unto me; in the day when I call answer me speedily.
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a hearth.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 My heart is smitten like grass, and withered; for I forget to eat my bread.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 By reason of the voice of my sighing my bones cleave to my flesh.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 I am like a pelican of the wilderness; I am become as an owl of the waste places.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 I watch, and am become like a sparrow that is alone upon the housetop.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Mine enemies taunt me all the day; they that are mad against me do curse by me.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 Because of Thine indignation and Thy wrath; for Thou hast taken me up, and cast me away.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 My days are like a lengthening shadow; and I am withered like grass.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 But Thou, O LORD, sittest enthroned for ever; and Thy name is unto all generations.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Thou wilt arise, and have compassion upon Zion; for it is time to be gracious unto her, for the appointed time is come.
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 For Thy servants take pleasure in her stones, and love her dust.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 So the nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth Thy glory;
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 When the LORD hath built up Zion, when He hath appeared in His glory;
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 When He hath regarded the prayer of the destitute, and hath not despised their prayer.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 This shall be written for the generation to come; and a people which shall be created shall praise the LORD.
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 For He hath looked down from the height of His sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 That men may tell of the name of the LORD in Zion, and His praise in Jerusalem;
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 When the peoples are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 He weakened my strength in the way; He shortened my days.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 I say: 'O my God, take me not away in the midst of my days, Thou whose years endure throughout all generations.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Of old Thou didst lay the foundation of the earth; and the heavens are the work of Thy hands.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 They shall perish, but Thou shalt endure; yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt Thou change them, and they shall pass away;
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 But Thou art the selfsame, and Thy years shall have no end.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 The children of Thy servants shall dwell securely, and their seed shall be established before Thee.'
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.

< Psalms 102 >