Psalms 10
1 Why standest Thou afar off, O LORD? Why hidest Thou Thyself in times of trouble?
Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
2 Through the pride of the wicked the poor is hotly pursued, they are taken in the devices that they have imagined.
Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
3 For the wicked boasteth of his heart's desire, and the covetous vaunteth himself, though he contemn the LORD.
Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
4 The wicked, in the pride of his countenance, saith: 'He will not require'; all his thoughts are: 'There is no God.'
Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
5 His ways prosper at all times; Thy judgments are far above out of his sight; as for all his adversaries, he puffeth at them.
Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
6 He saith in his heart: 'I shall not be moved, I who to all generations shall not be in adversity.'
Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
7 His mouth is full of cursing and deceit and oppression; under his tongue is mischief and iniquity.
Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
8 He sitteth in the lurking-places of the villages; in secret places doth he slay the innocent; his eyes are on the watch for the helpless.
Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
9 He lieth in wait in a secret place as a lion in his lair, he lieth in wait to catch the poor; he doth catch the poor, when he draweth him up in his net.
Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
10 He croucheth, he boweth down, and the helpless fall into his mighty claws.
Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
11 He hath said in his heart: 'God hath forgotten; He hideth His face; He will never see.'
Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
12 Arise, O LORD; O God, lift up Thy hand; forget not the humble.
Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
13 Wherefore doth the wicked contemn God, and say in his heart: 'Thou wilt not require'?
Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
14 Thou hast seen; for Thou beholdest trouble and vexation, to requite them with Thy hand; unto Thee the helpless committeth himself; Thou hast been the helper of the fatherless.
Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
15 Break Thou the arm of the wicked; and as for the evil man, search out his wickedness, till none be found.
Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
16 The LORD is King for ever and ever; the nations are perished out of His land.
Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
17 LORD, Thou hast heard the desire of the humble: Thou wilt direct their heart, Thou wilt cause Thine ear to attend;
Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
18 To right the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may be terrible no more.
Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
