Proverbs 8
1 Doth not wisdom call, and understanding put forth her voice?
| آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ |
2 In the top of high places by the way, where the paths meet, she standeth;
| حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: |
3 Beside the gates, at the entry of the city, at the coming in at the doors, she crieth aloud:
4 'Unto you, O men, I call, and my voice is to the sons of men.
| «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. |
5 O ye thoughtless, understand prudence, and, ye fools, be ye of an understanding heart.
| ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. |
6 Hear, for I will speak excellent things, and the opening of my lips shall be right things.
| به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. |
7 For my mouth shall utter truth, and wickedness is an abomination to my lips.
8 All the words of my mouth are in righteousness, there is nothing perverse or crooked in them.
| سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. |
9 They are all plain to him that understandeth, and right to them that find knowledge.
| سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. |
10 Receive my instruction, and not silver, and knowledge rather than choice gold.
| تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. |
11 For wisdom is better than rubies, and all things desirable are not to be compared unto her.
| ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. |
12 I wisdom dwell with prudence, and find out knowledge of devices.
| «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. |
13 The fear of the LORD is to hate evil; pride, and arrogancy, and the evil way, and the froward mouth, do I hate.
| اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. |
14 Counsel is mine, and sound wisdom; I am understanding, power is mine.
| «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. |
15 By me kings reign, and princes decree justice.
16 By me princes rule, and nobles, even all the judges of the earth.
| تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. |
17 I love them that love me, and those that seek me earnestly shall find me.
| «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. |
18 Riches and honour are with me; yea, enduring riches and righteousness.
| ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. |
19 My fruit is better than gold, yea, than fine gold; and my produce than choice silver.
| بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. |
20 I walk in the way of righteousness, in the midst of the paths of justice;
| راههای من عدل و حق است. |
21 That I may cause those that love me to inherit substance, and that I may fill their treasuries.
| ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. |
22 The LORD made me as the beginning of His way, the first of His works of old.
| «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. |
23 I was set up from everlasting, from the beginning, or ever the earth was.
| از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. |
24 When there were no depths, I was brought forth; when there were no fountains abounding with water.
| قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، |
25 Before the mountains were settled, before the hills was I brought forth;
| قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، |
26 While as yet He had not made the earth, nor the fields, nor the beginning of the dust of the world.
| قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. |
27 When He established the heavens, I was there; when He set a circle upon the face of the deep,
| «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. |
28 When He made firm the skies above, when the fountains of the deep showed their might,
| وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، |
29 When He gave to the sea His decree, that the waters should not transgress His commandment, when He appointed the foundations of the earth;
| وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، |
30 Then I was by Him, as a nursling; and I was daily all delight, playing always before Him,
| من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. |
31 Playing in His habitable earth, and my delights are with the sons of men.
| دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. |
32 Now therefore, ye children, hearken unto me; for happy are they that keep my ways.
| «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. |
33 Hear instruction, and be wise, and refuse it not.
| به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. |
34 Happy is the man that hearkeneth to me, watching daily at my gates, waiting at the posts of my doors.
| خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، |
35 For whoso findeth me findeth life, and obtaineth favour of the LORD.
| زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ |
36 But he that misseth me wrongeth his own soul; all they that hate me love death.'
| اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» |
