Proverbs 5
1 My son, attend unto my wisdom; incline thine ear to my understanding;
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 That thou mayest preserve discretion, and that thy lips may keep knowledge.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 For the lips of a strange woman drop honey, and her mouth is smoother than oil;
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 But her end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Lest she should walk the even path of life, her ways wander, but she knoweth it not.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Now therefore, O ye children, hearken unto me, and depart not from the words of my mouth.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house;
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Lest thou give thy vigour unto others, and thy years unto the cruel;
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Lest strangers be filled with thy strength, and thy labours be in the house of an alien;
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 And thou moan, when thine end cometh, when thy flesh and thy body are consumed,
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 And say: 'How have I hated instruction, and my heart despised reproof;
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Neither have I hearkened to the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 I was well nigh in all evil in the midst of the congregation and assembly.'
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Let thy springs be dispersed abroad, and courses of water in the streets.
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Let them be only thine own, and not strangers' with thee.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Let thy fountain be blessed; and have joy of the wife of thy youth.
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 A lovely hind and a graceful doe, let her breasts satisfy thee at all times; with her love be thou ravished always.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Why then wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of an alien?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 For the ways of man are before the eyes of the LORD, and He maketh even all his paths.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 His own iniquities shall ensnare the wicked, and he shall be holden with the cords of his sin.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 He shall die for lack of instruction; and in the greatness of his folly he shall reel.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
