Proverbs 26
1 As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not seemly for a fool.
Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
2 As the wandering sparrow, as the flying swallow, so the curse that is causeless shall come home.
Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
3 A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.
Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
4 Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.
Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
6 He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off his own feet, and drinketh damage.
Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
7 The legs hang limp from the lame; so is a parable in the mouth of fools.
Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
8 As a small stone in a heap of stones, so is he that giveth honour to a fool.
Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
9 As a thorn that cometh into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.
Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
10 A master performeth all things; but he that stoppeth a fool is as one that stoppeth a flood.
Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
11 As a dog that returneth to his vomit, so is a fool that repeateth his folly.
Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
12 Seest thou a man wise in his own eyes? there is more hope of a fool than of him.
Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
13 The sluggard saith: 'There is a lion in the way; yea, a lion is in the streets.'
Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
14 The door is turning upon its hinges, and the sluggard is still upon his bed.
Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
15 The sluggard burieth his hand in the dish; it wearieth him to bring it back to his mouth.
Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
16 The sluggard is wiser in his own eyes than seven men that give wise answer.
Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
17 He that passeth by, and meddleth with strife not his own, is like one that taketh a dog by the ears.
Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
18 As a madman who casteth firebrands, arrows, and death;
Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
19 So is the man that deceiveth his neighbour, and saith: 'Am not I in sport?'
20 Where no wood is, the fire goeth out; and where there is no whisperer, contention ceaseth.
Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
21 As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife.
Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
22 The words of a whisperer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the body.
Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
23 Burning lips and a wicked heart are like an earthen vessel overlaid with silver dross.
Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
24 He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him.
Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
25 When he speaketh fair, believe him not; for there are seven abominations in his heart.
Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
26 Though his hatred be concealed with deceit, his wickedness shall be revealed before the congregation.
У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
27 Whoso diggeth a pit shall fall therein; and he that rolleth a stone, it shall return upon him.
Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
28 A lying tongue hateth those that are crushed by it; and a flattering mouth worketh ruin.
Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
